จะทำยังไงถ้าเกิดใหม่มาเป็นลูกหมาป่าตัวเล็กที่ไร้ทางสู้?
เพื่อเอาตัวรอด ฉีเย่ จึงเลือกกระดิกหางแล้วเรียกศัตรูแวมไพร์ว่า “พ่อ” เพื่อจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ แม้จะต้องอยู่อย่างน่าสมเพชก็ตาม
ฉีเย่: ไอ้เวร… (หง่าว หง่าว~ พ่อครับ)
ฟ่านซือเย่: ดีมาก งั้นก็เป็นสัตว์เลี้ยงของฉันซะ!
สัตว์เลี้ยงแวมไพร์ × เจ้านาย— อดีตศัตรูคู่แค้นสองคนนี้ เมื่อต้องมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งในชีวิตใหม่นี้ จะก่อประกายไฟแบบไหนขึ้น? แล้วฉีเย่จะสามารถทวงคืนทุกสิ่งที่เป็นของเขาได้หรือไม่?