จดหมายถึงคีตส์

พระเอก: ภายนอกดูเป็นผู้ทรงอิทธิพล แต่ที่จริงแล้วเป็นคนซึนๆ เจ้าเล่ห์ ชอบยั่วให้คนอื่นหลงรัก (สายปั่น)

นายเอก: ภายนอกดูเป็นคนฉลาดหลักแหลม เข้ากับคนง่าย และเข้าอกเข้าใจคนอื่น แต่ที่จริงแล้วก็มีความคลั่งอยู่บ้าง เป็นคนอ่อนโยน

ตัวละคร: จ้าวเซิงเก๋อ (คุณชายใหญ่) x เฉินหว่าน (ลูกชายนอกสมรส)

เฉินหว่านเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดีเยี่ยม เข้ากับคนง่าย และด้วยการทำงานที่ละเอียดรอบคอบเชื่อถือได้ ทำให้เขาสามารถแทรกซึมเข้าไปใน “กลุ่มทายาท” ของจ้าวเซิงเก๋อได้ ในที่ที่มีเขาอยู่…แม้แต่ความชื้นในอากาศ ก็เหมือนถูกควบคุมให้อยู่ในระดับที่พอดี

ทั้งหมดที่เขาทำ ไม่ใช่เพราะอยากให้จ้าวเซิงเก๋อมารักหรือแม้แต่รับรู้ชื่อของเขา แค่ได้อยู่ในวงสังคมเดียวกัน ได้เห็นเขาอยู่ไกลๆ สักครั้งสองครั้ง…ก็พอแล้ว

เพื่อนสนิทของเขาอดทนไม่ไหว จึงถามด้วยความเจ็บปวดว่า: “นายทำไปเพื่ออะไร?”

“ไม่ได้เพื่ออะไรหรอก” เฉินหว่านยิ้มและพูดพร้อมกับยึดมั่นในกฎเกณฑ์การแอบรักที่เขามีอย่างไม่สั่นคลอน “ถ้าต้องพูดจริงๆ ก็แค่ให้ตอนที่ฉันอยู่ข้างๆ ทำให้เขามีความสุขและสบายใจได้บ้างก็พอ”

จ้าวเซิงเก๋อเป็นลูกรักสวรรค์ มีตำแหน่งสูงส่งและอำนาจมากมาย เฉินหว่านรู้ตัวดีที่สุดว่าเรื่องแบบนี้เป็นไปไม่ได้อย่างสิ้นเชิง เขาจึงไม่เคยฝันหรือจินตนาการใดๆ เลยแม้แต่น้อย และเขาก็เชื่อมั่นว่าสิ่งที่เขาทำนั้นแนบเนียนไร้ที่ติ

เมื่อพบกันในงานประมูล เฉินหว่านก็จะซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มคนและทักทายอย่างสุภาพเหมือนคนอื่นๆ ถ้าเขาเจอของของอีกฝ่ายก็จะฝากเพื่อนไปคืน แม้ตอนมีคนอยากใช้เขาเป็นสะพานรู้จักจ้าวเซิงเก๋อ — เขาก็ปฏิเสธอย่างสุภาพว่า “จริงๆ แล้ว เขาไม่รู้จักผมหรอกครับ”

จนกระทั่งอยู่บนเรือสำราญ อีกฝ่ายคาบบุหรี่และจ้องมองเขาอย่างเงียบๆ แล้วพูดว่า: “เฉินหว่าน ฉันไม่ได้เอาไฟแช็กมา”

ภายนอกดูเหมือนผู้ถูกรัก แต่ที่จริงแล้วเป็นฝ่ายที่อยู่เบื้องหลัง ดันให้อีกฝ่ายเข้ามาหาตัวเอง
เป็นเรื่องราวการลองเชิงและยื้อแย่งของคนวัยผู้ใหญ่ ที่เต็มไปด้วยความลับและคลื่นใต้น้ำที่ไหลลึก
ทั้งพระเอกและนายเอกต่างก็เจ้าเล่ห์และวางแผนเก่งกาจกันอย่างสุดๆ